„Gdy miłość płacze, wiara pociesza, nadzieja pozwala żyć dalej”
Ciekawe przemyślenia miał wielki uczony Izaak Newton: „Przedmiot wprawdzie duży sam w sobie okaże się nam małym, gdy patrzymy na niego z daleka. Np. gwiazdy wydają się nam być małymi światełkami, nawet koniec palca trzymany tuż przed oczami może zakryć przed nami całe słońce. Odległość czasu działa na nas zupełnie tak samo jak odległość przestrzeni. Ona zmniejsza w naszym umyśle pojęcie, które z natury swojej jest doniosłej wielkości i ważności”.
Gdyby ktoś z nas był poinformowany, że na pewno umrze, zanim dzień dzisiejszy się skończy, jak nagła i wielka zmiana nastąpiłaby w jego umyśle? To, że my wszyscy musimy kiedyś umrzeć, o tym wiemy dobrze. Ale ponieważ jest możliwe, że nie umrzemy dzisiaj lub jutro, lub w tym roku, przeto jesteśmy zwykle tak mało przejęci myślą o śmierci, jakbyśmy mieli na ziemi żyć wiecznie.”
Przez tak nagłe odejście Mirka zostaliśmy skonfrontowani ze śmiercią. Stajemy bezsilni, przepełnieni smutkiem, a w naszych sercach rodzi się pytanie: dlaczego tak szybko, dlaczego tak wcześnie? Przychodzą na myśl słowa Marty: Panie, gdybyś tu był on by nie umarł. Gdybyś był sprawy potoczyłyby się inaczej. Słowa te brzmią jak wyrzut i pewnie podobne uczucia rodzą się w nas. Jezus nie gani bólu i żalu Marty, z pewnością rozumie i nasz smutek, sam przecież zapłakał nad grobem przyjaciela Łazarza. W kazaniu na górze Chrystus nadaje ogromną wartość i sens naszym uczuciom: „błogosławieni, którzy się smucą”.
Cierpienie i smutek otwiera nas na Boga, zaczynamy rozumieć, że na tym świecie nie ma nic trwałego, nawet nasi najbliżsi odchodzą, a pozostaje tylko pustka i ból. To chwile, kiedy najszczerzej możemy wyznać, że tylko Jezus pozostał. Jednoczy nas wiara w Chrystusa Zmartwychwstałego, bo tylko wiara i ufność Chrystusowi zdoła ukoić ból rozłąki. Stając wobec tej najtrudniejszej tajemnicy naszego życia, zdajemy egzamin z dojrzałości naszej wiary. Jezus pragnie, abyś wyznał wiarę w zmartwychwstanie, byś uwierzył, jak Marta słowom: „Ja jestem zmartwychwstaniem i życiem. Kto wierzy we Mnie, choćby i umarł żyć będzie”. Tylko wtedy nad mrokiem cierpienia może zaświecić zorza nadziei i sensu.
PozostałeWycieczkę do Łodzi rozpoczęliśmy modlitwą, w której poprowadził nas ks. Tadeusz Makula. Pierwszym przystankiem było ZOO. Orientarium to najnowocześniejszy w Europie pawilon poświęcony faunie i florze Azji Południowo Wschodniej.
Dowiedz się więcejSpotkanie Stowarzyszenia Maria-Marta 01.06.2024 odbyło się w nieco innej scenerii niż zwykle. Tym razem byliśmy gośćmi Pani Haliny i ks. Tadeusza Makulów, którzy przygotowali dla nas w ogrodzie stół piknikowy.
Dowiedz się więcejOsoby z niepełnosprawnościami często spotykają się z różnego rodzaju wyzwaniami i barierami, zarówno fizycznymi, jak i społecznymi. Dlatego dzisiaj stajemy razem, aby podkreślić naszą determinację w walce z dyskryminacją oraz budowaniu bardziej sprawiedliwego społeczeństwa..
Dowiedz się więcejPasyjne spotkanie członków Ewangelickiego Stowarzyszenia Maria-Marta miało miejsce w niedzielę i rozpoczęło się uczestnictwem w nabożeństwie w Kościele Ap. Jakuba Starszego w Ustroniu. Podczas nabożeństwa z komunią świętą, wspólnie modliliśmy się i dziękowaliśmy za wszelkie łaski, jakie otrzymujemy każdego dnia.
Dowiedz się więcejDzisiejsze spotkanie członków Ewangelickiego Stowarzyszenia Maria Marta w Ustroniu przebiegało w szczególnej atmosferze. Prezes Stowarzyszenia pani Karina Wowry serdecznie przywitała wszystkich, zaś w modlitwie poprowadził nas ks.Z.Obracaj.
Dowiedz się więcejWczorajsze spotkanie członków Stowarzyszenia Maria i Marta rozpoczęło się tradycyjnie odczytaniem słowa z Pisma Świętego jakie do rozważenia wyznaczył nam co dziennik "Z biblią na codzień" Słowo to odczytał i w krótkim rozważaniu przedstawił obecny z nami Ks. Tadeusz Makula.
Dowiedz się więcej
